در این مقاله خواهید خواند :
همه در بخشی از زندگی شان، فرسودگی را تجربه می کنند. اگر نوجوان شما بی حال به نظر می رسد، به دنبال علائمی باشید تا بدانید آیا فرسودگی قریب الوقوع است یا نه.
بزرگسالان و دانشجویان تنها کسانی نیستند که فرسودگی را تجربه می کنند. امروزه، نوجوانان همانند نسل های پیشین خود تحت فشار و استرس هستند و ممکن است که به اقتضاء این مرحله زندگی شان، برای مواجهه با آن به اندازه ی کافی آماده نباشند. در سال 2014، تحقیقی توسط سازمان روانشناسی آمریکا (APA) انجام شد که در آن 31% از نوجوانان بیان کردند که به علت استرس، احساس آشفتگی می کنند، در حالی که 30% از آن ها احساس افسردگی یا ناراحتی داشتند.
به این علائم هشدار دهنده ای که ممکن است پیش از فرسودگی کامل بروز داده شوند، توجه کنید. بر این اساس می توانید به نوجوانان کمک کنید تا با کشمکش های آینده روبرو شوند.
5 علامت هشدار دهنده که نوجوان شما در معرض فرسودگی است :
بی خوابی :
در حالی که علاقه به خواب، یک کلیشه قدیمی در مورد نوجوانان است، اگر به خواب رفتن نوجوانان سخت تر از معمول باشد، ممکن است در درونشان چیزی در حال وقوع باشد. آن ها را به محدود کردن زمان استفاده از رسانه دیجیتال که برای آن ها نسبت به خواب اولویت دارد، تشویق کنید تا اطمینان حاصل کنید که در باقی شب خواب خوبی خواهند داشت.
اضطراب شدید
عدم توانایی در استراحت، به خصوص در دوره ی نقاهت، بسیار ناامید کننده است. اگر نوجوانتان عموماً احساس بی قراری و اضطراب می کند، علت آن فرسودگی است.
تغییر عادت های غذایی :
تغییر در عادات غذایی، زیاد خوری یا کم خوری، می تواند بدین معنا باشد که نوجوانان احساس فرسودگی می کنند. مصرف افراطی غذاهای ناسالم ممکن است به نوسانات خلقی پیوسته و دیگر انواع رفتارهای نامطلوب منجر شود. در تحقیق APA، 23%از نوجوانان گفتند که به سبب استرس، از وعده های غذایی صرف نظر کرده اند.
اقدامات خطرناک :
اگر نوجوان شما مواد مخدر و یا الکل را برای اولین بار تجربه کند یا مشکوک هستید که او بطور متناوب از ماده ای استفاده می کند، بدین معناست که آن ها از این مواد برای فرار از استرسشان استفاده می کنند.
رفتار شتاب زده و عاطفی :
به جای اینکه نوسانات خلقی را فورا به هورمون ها ربط دهید، نگاهی عمیق تری به موضوع داشته باشید زیرا ممکن است به افسردگی مرتبط باشد. اگر نوجوان شما دوره های عصبانیت شدید، ناامیدی، ناراحتی یا سایر احساسات را تجربه می کند، احتمالا وقت آن رسیده که در مورد استرس با آن ها صحبت کنید.
چطور به نوجوانان پر استرس کمک کنیم؟
اکنون، شما از برخی ویژگی های یک نوجوان فرسوده مطلع شدید. آموختن نحوه کمک کردن ضروری است تا مطمئن شویم که آن ها دوباره بتوانند خودشان را دوست داشته باشند. بلیر لنت، متخصص نوجوانان در FamilyEducation و مالک The Complete Student، تجربیاتش را در مورد حرف زدن با نوجوانان در مورد فرسودگی بیان کرده است:
«روشی که بسیاری از پدر و مادرها در آن موفق هستند، این است که از نوجوانشان می پرسند که آیا کسی را در کلاسشان می شناسند که نشانه های فرسودگی را داشته باشد یا نه. مطرح کردن موضوعات از این طریق با نوجوانتان به آن ها اجازه می دهد که آزادانه و بدون هیچ ترس از عواقب آن به شما پاسخ دهند. در نتیجه، نوجوان با خود فکر نمی کند: ‘نمی توانم به مادرم بگویم که بیش از حد خسته ام و در غیر این صورت شب ها گوشی را از من می گیرد.’ به نوجوانتان فرصت دهید که علائمش را با شما در میان بگذارد و با شما درمورد اینکه چطور این نشانه را کنترل می کنید، صحبت کند. این بهترین راه است که نوجوانتان بدون خطر در خود فرو رفتن با شما درمورد این مسائل صحبت کند.
لنت ادامه می دهد: “اگر نوجوان شما بگوید که دوستش با پریشانی سعی دارد تعادلی بین مطالعه، تحقیقات دانشگاهی، تمرینات شنا، دوستان و خانواده اش بیابد و دوستش واقعا دارد از دست می رود، به نوجوانتان اجازه دهید که روش های مواجهه با این وضعیت را بشناسد. آیا این فعالیت ها می توانند کاهش یابند؟ آیا باید موبایل یا کامپیوتر را زودتر خاموش کنم تا بیشتر استراحت کنم و برای این فعالیت ها بیشتر وقت بگذارم؟ آیا باید برنامه ای روی کاغذ بنویسم تا بتوانم زمان باقی مانده یا نمانده را ببینم؟ بیان این عبارت ها با بکار بردن”من”، به نوجوان (اغلب حساستان) اجازه می دهند که احساس نکند که قضاوت شده یا مورد حمله قرار گرفته است. بالاخره، ما فقط درمورد یک ‘دوست’ و شما صحبت می کنیم.”
به جای اینکه خیلی زمخت و شدید در مورد رفتار نوجوانتان نظر دهید، باید دریابید که ایا او علائم هشدار دهنده بالا را دارد یا خیر. از آن به عنوان یک فرصت برای انتقال آگاهی در مورد مدیریت زمان، اولویت بندی و عدم استرس استفاده کنید.
لنت توضیح می دهد که: “یکی از بهترین روش هایی که والدین می توانند به کاهش فشار روی نوجوانشان کمک کنند این است که به آن ها در انتخاب نحوه ی مدیریت زمان کمک کنند. نوجوان بودن خیلی دشوار است. میلیون ها تجربه ی جدید و فشارهای بسیاری وجود دارد درحالیکه تجربیات زندگی آن ها بسیار محدود است. از وقتی که برای انتخاب لباس، مسواک زدن و یادآوری حمام رفتن به شما نیاز داشتند، زمان زیادی نگذشته است. هیچ کس در طی پنج سال در همه چیز ماهر نمی شود.”
“والدین قبل از رسیدن به فرسودگی، زمان بیشتری برای شکست خوردن در مهار آن داشته اند. این ‘شکست ها’ به والدین آگاهی می دهد که چگونه عصبانیت را قبل از این که دیر شود، متوقف کنند. این آگاهی را با نوجوانتان در میان بگذارید و عقب بایستید و اجازه دهبد که خودشان تجربه موفقیت و شکست را کسب کند. اینگونه، نوجوان یاد میگیرد که در آینده چگونه تجربیات خود را با دیگران درمیان بگذارد.”