اهمیت مشارکت خانواده در آموزش کودکان

مطالعات نشان داده است که همکاری والدین و مشارکت خانوادگی برای آموزش کودکان از اهمیت بالایی برخوردار است. بیایید ببینیم که این همکاری و مشارکت چیست و چگونه می تواند به عملکرد علمی بچه های ما کمک کند.

همکاری والدین چیست؟

همکاری والدین به نقش والدین در آموزش فرزندان خود در خانه و مدرسه، تعامل با معلمان و مشارکت در فعالیت های مدرسه اشاره دارد. همکاری والدین می تواند اشکال مختلفی به خود بگیرد. این موارد می تواند شامل مباحث بعد از مدرسه، کمک کردن در انجام تکالیف، مشارکت در فعالیت های فوق برنامه، پیگیری روند پیشرفت تحصیلی، انتقال ارزش های موردنظر والدین، ​​شرکت در کنفرانس های اولیا مربیان، شرکت در فعالیت های مدرسه و فعالیت داوطلبانه در کلاس باشد.

مشارکت خانوادگی چیست؟

این مفهوم علاوه بر والدین بر اهمیت مشارکت خانواده، اعم از اعضایی مانند پدربزرگ و مادربزرگ، عمه، دایی و سایر اعضا بزرگسالانی که از کودک سرپرستی می کنند، تأکید دارد. مشارکت خانوادگی اینگونه تعریف می شود:

• ایجاد بستر فعالیت های یادگیری در خانه و ایجاد شرایط پایدار برای تقویت توانایی های کودک
• همکاری خانواده و مدرسه از طریق ارتباط دو طرفه
• مشارکت مداوم برای ایجاد روابط واقعی و مسئولیت مشترک
• مشارکت بین خانواده ها و جامعه با ایجاد علاقه و مهارت

چرا مشارکت خانوادگی مهم است؟

بسیاری از مطالعات نشان داده اند که مشارکت خانوادگی و همکاری والدین در آموزش با پیشرفت تحصیلی بهتر در دانش آموزان ارتباط  مستقیم دارد. یک فراتحلیل از 66 تحقیق، گزارش و تجزیه و تحلیل مختلف نشان می دهد که دقیق ترین پیش بینی از موفقیت دانش آموز متناسب با میزان مشارکت خانواده در آموزش کودک است. با این حال، نتایج تحقیقات همیشه ثابت نیست. محققان دریافتند که همه ی انواع همکاری والدین، با نتایج خوب همراه نیست. انواع خاصی از مشارکت می تواند در عملکرد دانش آموزان نتایج منفی ایجاد کند. مطالعات نشان داده است که عملکرد دانش آموزان زمانی که همکاری والدین باعث فزونی احساسات دانش آموز از جمله افزایش خود کارآمدی و عزت نفس می شود و هنگامی که احساس می کنند خانواده به آموزش آنها توجه می کند و برای آن ارزش قائل است، بهتر است.

تأثیرات مخرب کنترل والدین در حین مشارکت با کودکان

با این حال، هنگامی که والدین یا خانواده در این همکاری و مشارکت سعی در کنترل دانش آموز را داشته باشند، نتایج آن منفی خواهد بود. همکاری کنترل کننده اشاره به رفتار والدین دارد که شامل فشار، حل مشکلات برای کودکان و در نظر گرفتن دیدگاه والد بجای دیدگاه کودک می شود. یک نمونه از مشارکت کنترل کننده خانوادگی، تکالیف خانگی است. محققان همکاری کنترل کننده در خانه را به عنوان فشار بیش از حد به کودکان برای انجام تکالیف، بررسی اینکه آیا کودکان تکالیف خود را به اتمام رسانده یا خیر، دخالت در تکالیف خانگی بدون اینکه فرزندان از آن ها خواسته باشند و تنبیه کودکان در صورت عدم انجام تکالیف؛ تعریف می کنند. رفتارکنترل کننده والدین باعث کاهش انگیزه ذاتی کودک می شود. این رفتار باعث تضعیف روند یادگیری و کاهش احساس ارزشمند بودن و مسئولیت پذیری کودکان می شود. فشار والدین با عملکرد تحصیلی افتضاح  نیز در ارتباط است. هرچه رفتار والدین کنترل کننده تر شود، کودک در مدرسه عملکرد بدتری خواهد داشت.

نمونه هایی از مشارکت کنترل کننده ی خانوادگی شامل:

• بررسی و اجبار برای تکمیل تکالیف
• کمک کردن در تکالیف بدون درخواست کودک
• دستورالعمل های مستقیمی که انگیزه ذاتی را تضعیف می کند
• امتیاز دادن به خاطر نمرات خوب
• محدود کردن امتیازات به دلیل نمرات ضعیف
• نیاز برای انجام کار یا فعالیت های روزمره خانه
• محدود کردن زمان تماشای تلویزیون یا بازی های ویدیویی
• محدود کردن وقت گذاشتن با دوستان درشب های مدرسه

همکاری والدین و مشارکت خانوادگی حامی استقلال

از طرف دیگر مشارکت خانوادگی که حامل استقلال کودک است منجر به عملکرد تحصیلی بهتر می شود. حمایت از استقلال به معنای اجازه دادن به کودک برای شروع یادگیری به جای مجبور کردن آن ها برای انجام این کار است. همکاری والدین هنگامی مفید است که بدون وارد کردن فشار، با عملکردشان نشان دهند که برای تحصیل فرزندشان ارزش قائل هستند. والدین حامی استقلال بر یادگیری تمرکز دارند، نه نمرات. والدین پشتیبان مستقل همانطور که فرزندانشان درخواست می کنند به ارائه ی کمک می پردازند. اعضای خانواده ای که از استقلال دانش آموز حمایت می کنند نسبت به نیاز کودک حساس هستند. آن ها در صورت درخواست کمک برای حل مشکلات مربوط به تکالیف در دسترس هستند.

حمایت از استقلال به کودکان این امکان را می دهد که بر روی فعالیت های خود کنترل داشته باشند و انگیزه ذاتی آن ها را برای یادگیری و انجام کارهای خوب در مدرسه افزایش می دهد. دانش آموزانی که انگیزه ذاتی لازم را برای یادگیری دارند، اغلب در مدرسه موفق هستند و از نظر دانشگاهی عملکرد بهتری دارند. نمونه های دیگر از همکاری خانوادگی حامی استقلال شامل موارد زیر است:

• شرکت در کنفرانس های والدین و معلم
• شرکت در مسابقات مدرسه که دانش آموز در آن شرکت می کند
• مشارکت داوطلبانه در مدرسه
• تشویق دانش آموز به مشارکت در فعالیت های مدرسه ای که به آن ها علاقه مند است.