کودک شما ممکن است به هر دلیلی – کنجکاوی، بی حوصلگی، تسکین استرس، عادت یا تقلید، ناخن هایش را بجود. ناخن جویدن متداول ترین “عادت های عصبی” است که شامل مکیدن انگشت شست، انگشت کردن در بینی، پیچاندن یا کشیدن مو و دندان قروچه می شود. همچنین یکی از مواردی است که به احتمال زیاد تا بزرگسالی ادامه می یابد.
بزرگ شدن می تواند کودکان را مضطرب کند و بسیاری از این تنش ها و فشارها برای والدین قابل مشاهده است. اگر کودک شما با ملایمت (به خودش آسیب نمی رساند) و ناخودآگاه (مثلاً هنگام تماشای تلویزیون) ناخنش را می جود، یا اگر در پاسخ به موقعیت های خاص (مانند اجرا یا تست) تمایل به ناخن جویدن دارد، این فقط روشی برای کنار آمدن با استرس خفیف است و هیچ جای نگرانی برای شما نیست.
به احتمال زیاد، فرزند شما سرانجام خود به خود این عادت را ترک می کند، اما اگر ناخن جویدن او بیش از اندازه طول میکشد، یا اگر در حال تبدیل به عادتی است که نمی توانید آن را تحمل کنید، روش های ساده ای برای کمک به او در ترک این عادت وجود دارد.
راهکارهایی برای ترک عادت ناخن جویدن :
اضطراب های او را برطرف کنید
مربی فرزندپروری جانیس کیسر، یکی از نویسندگان کتاب تبدیل شدن به والدی که می خواهید باشید می گوید: “پاسخ اولیه ما هنگامی که کودکان کاری را انجام می دهند که ما را نگران می کند، تلاش برای جلوگیری از رفتار است و این به عنوان یک هدف بلند مدت خوب است.” اما قبل از انجام این کار، ضروری است که علل اصلی این رفتار را برطرف کنید و به این فکر کنید که آیا استرسی در زندگی فرزند شما وجود دارد که باید آن را حل کنید.
اگر ایده ای در مورد آنچه ممکن است کودک شما را مضطرب کند – تحولی جدید، طلاق در خانواده، مدرسه جدید، یا مراسم پیانو زدن پیش رو – دارید، تمام تلاش خود را بکنید تا به او کمک کنید در مورد نگرانی های خود صحبت کند. البته این برای بیشتر بچه ها گفتنش راحت تر از انجامش است، اما پیشنهاد یک دلیل مسخره و ناخوشایند برای ناخن جویدن (“می دانم! سعی داری دندان هایت را تیز کنی!”) ممکن است باعث شود او به شما بگوید چه چیزی واقعاً او را آزار می دهد.
دائم گوشزد نکنید و مجازات نکنید
تا زمانی که فرزندتان واقعاً نخواهد ناخن جویدن را کنار بگذارد، احتمالاً شما نمی توانید در این زمینه کار زیادی انجام دهید. مانند سایر عادت های عصبی، ناخن جویدن امری ناخودآگاه است.
اگر کودک شما حتی نمی داند که این کار را انجام می دهد، گوشزد کردن و مجازات کردن او یک استراتژی کاملاً بی فایده است. کنار گذاشتن بعضی عادت ها حتی برای بزرگسالان نیز دشوار است. اگر این عادت واقعاً شما را آزار می دهد، محدودیت هایی را تعیین کنید. “عدم ناخن جویدن سر میز شام” همانند “عدم تغذیه سگ از بشقاب شما” یک قانون منطقی است.
مهم ترین چیز این است که آنچه اساساً باعث آزار می شود را از یک مسئله شدید به یک موضوع نرم تبدیل کنید یا احساسات را حمایت کنید. خشم خود را تا آنجا که می توانید سرکوب کنید و سپس با تحکم تشر بزنید، “دیگر ناخن هایت را نجویی! من تحمل نمی کنم!” ممکن است شلیک اصلی یک جنگ قدرتمند طولانی و طاقت فرسا باشد.
به طور کلی، تا زمانی که فرزندتان به خود آسیب نرساند و زیاد استرس نشان ندهد، بهترین کار شما این است که ناخن های او را مرتب کوتاه کنید، به او یادآوری کنید که مرتباً دستانش را بشوید و سعی کنید توجهش را به چیز دیگری متمرکز کنید. اگر او را تحت فشار قرار دهید تا عادتش را کنار بگذارد، فقط به استرس او افزوده و خطر تشدید رفتار را ایجاد می کنید.
علاوه بر این، هرگونه مداخله مستقیم از جانب شما – مانند زدن محلول هایی با طعم زننده روی ناخن های او – برایش یک مجازات به نظر می رسد، چه منظورتان این باشد یا نه. هرچه جر و بحث در ارتباط با این عادت باشد، بیشتر احتمال دارد وقتی آماده بود خودش این عادت را ترک کند و برای کمک گرفتن از شما احساس راحتی کند.
وقتی می خواهد ترک عادت کند به او کمک کنید
اگر دوستان کودک شما او را اذیت می کنند، ممکن است آماده ترک کردن عادتش باشد – و به کمک شما احتیاج دارد.
ابتدا با او در مورد اذیت های دوستانش صحبت کنید و او را تشویق کنید تا به شما بگوید چه احساسی به او دست می دهد. به او اطمینان دهید که دوستش دارید و مهم نیست که ناخن هایش چه شکلی است. سپس به سراغ راه حل های احتمالی بروید.
در مورد ترک عادت ها صحبت کنید
با کودک خود درمورد اینکه عادت های عصبی چه هستند و چگونه ممکن است آن ها را ترک کند بحث کنید. کتاب خوبی که باید با هم بخوانید کتاب داون هوبنر به نام چه باید بکنید وقتی عادت های بد به وجود می آیند: راهنمای کودک برای غلبه بر ناخن جویدن و موارد دیگر است.
در مرحله بعد، تصمیم بگیرید که چقدر باید در برنامه اش برای ترک کردن شرکت داشته باشید. آیا او می خواهد هنگام لغزش به او یادآوری کنید، یا این کار باعث آزردگی او خواهد شد؟ بچه های بزرگ تر معمولاً دخالت والدین را ترجیح می دهند.
به او کمک کنید تا از این عادتش آگاه شود
کودک خود را تشویق کنید تا از زمان و مکان جویدن آگاهی بیشتری پیدا کند. در مورد تذکری پنهان و آرام در مواقعی که فراموش می کند توافق کنید- مانند ضربه آرام بر بازو یا یک عبارت رمز.
یادآوری های بدنی که توجه آن ها را در لحظه انجام عادت به آن معطوف می کند برای برخی از کودکان مفید است. این گزینه به شرطی مفید است که خود کودک یکی را برای امتحان کردن انتخاب کند. اگر اینگونه نباشد، مثل تنبیه به نظر می رسد. استفاده از باند چسب روی نوک انگشتان و یا رنگ آمیزی ناخن هایش با دو لایه لاک ناخن مفید خواهد بود تا ناخن جویدن را سخت تر کند.
اگر او می خواهد ناخن هایش را با یک محلول تلخ مزه رنگ کند، خوب است، اما برچسب را بررسی کنید. برخی از محلول ها حاوی موادی مانند فلفل هندی هستند که اگر کودک چشم های خود را مالش دهد، باعث سوزش می شود. بعضی کودکان متوجه می شوند که رفتن به سالن برای مانیکور فانتزی به آن ها در توقف ناخن جویدن کمک می کند.
یک گزینه جایگزین ارائه دهید
یک یا دو فعالیت جایگزین را پیشنهاد دهید. (یک خمیر اسباب بازی بدهید تا در اتومبیل رانی های طولانی مدت با آن بازی کند، یا سنگ صافی که هنگام کتاب خواندن در دست نگه دارد.) از کودک خود بخواهید عادت جایگزین را چند دقیقه قبل از مدرسه یا هنگام خواب تمرین کند. علاوه بر این، برخی از تکنیک های آرام سازی را برای مواقعی که احساس تمایل به جویدن می کند تعیین کنید – مثلاً تنفس عمیق، یا باز و بسته کردن مشت.
اگر فرزندتان به اندازه کافی بزرگ شده است، به او بیاموزید که چگونه از سوهان ناخن استفاده کند و یکی را روی میز کنار تخت خود یا در یک مکان قابل دسترس در حمام نگه دارد.
اطمینان حاصل کنید که کودکتان فرصت زیادی برای دویدن و بازی دارد – در صورت امکان در بیرون – تا تنش و انرژی اضطرابش تخلیه شود. برخی از بچه ها پروژه های هنری و صنعتی را راهی خوب برای مشغول نگه داشتن دستان خود و در عین حال استراحت می دانند. برای بچه های دیگر، یادگیری نواختن یک ساز موسیقی می تواند مفید باشد.
دوباره و دوباره سعی کنید
برای فرزندتان توضیح دهید که برای هر فرد، روش مختلفی جواب می دهد و اگر راه حل اول جواب نداد او را ترغیب کنید تا راه حل های مختلفی را امتحان کند. به طور کلی، هرچه سن او بالاتر می رود می تواند مسئولیت بیشتری در این کار به عهده بگیرد.
سرانجام، به او – و به خودتان – یادآوری کنید که ترک عادت ها سخت است و اینکه شما طرف او هستید. در صورت نیاز کمی وقفه بیندازید و حتما بدون توجه به میزان موفقیت کودکتان در ترک عادتش، علاقه و توجه زیادی به او نشان دهید. سرانجام صبر و استقامت شما نتیجه بخش خواهد بود.
چه موقع باید نگران جویدن ناخن باشید؟
در موارد نادر، ناخن جویدن شدید می تواند نشانه اضطراب بیش از حد باشد. اگر ناخن جویدن انگشتان او را زخمی یا خونی می کند، اگر رفتارهای نگران کننده دیگری نیز انجام می دهد (مانند کندن پوست یا کندن مژه ها یا موهایش)، یا اینکه خواب خوبی ندارد با پزشک خود مشورت کنید. اگر عادت ناخن جویدن فرزندتان به طور ناگهانی به وجود آمد و شدت گرفت، با پزشک مشورت کنید. در هر صورت، مشاوره حرفه ای می تواند مناسب باشد.