در این مقاله خواهید خواند :
احتمالا تا به حال در موقعیتی بوده اید که فرزند کوچکتان در برخورد با افراد غریبه دچار ترس و اضطراب شده باشد و به اصطلاح دچار اضطراب غریبه شود. بیشتر نوزادان در رویایی با افرادی که آن ها را نمی شناسند بدخلق و خو می شوند، چه کاملا غریبه باشد چه مادربزرگ و پدربزرگی که در شهر دیگری زندگی می کند. این واکنش کاملاً طبیعی است و نشانگر رشد فکری است. لو هانسیان، نویسنده کتاب فرمان را بدهید دست کودک: هدایت جاده جدید مادرانه، می گوید: “این بدان معناست که فرزند شما می تواند تفاوت بین افرادی که می شناسد و افرادی که نمی شناسد را تشخیص دهد.”
این ها همه خوب است، اما اگر شما والدین شاغل هستید، یا گاهی با افراد جدید سر قرار می روید، گریه کودکتان باعث کلافه شدنتان می شود. دکتر آری براون، نویسنده مشترک کتاب کودک 411: پاسخ های روشن و توصیه های هوشمندانه برای سال اول کودک شما می گوید: “شما نمی خواهید زندگی خود را به طور کامل صرف نگهداری از کودک کنید.” مجبور هم نیستید. ادامه ی متن را بخوانید تا درباره اضطراب غریبه و راهکارهای تسکین ترس فرزند خود بیشتر بدانید.
چه چیزی باعث اضطراب غریبه می شود؟
در ماه های اول زندگی، گویا فرزند شما حافظه کوتاه مدت ندارد. دکتر براون توضیح می دهد: “اگر شما یک اسباب بازی را از جلوی چشمش دور کنید، دیگر برای کودک وجود ندارد؛ یا اگر مامان یا بابا بروند، فراموش می شوند.” به همین دلیل است که بسیاری از نوزادان مشکلی با رفتن از آغوش یک بزرگسال به دیگری را ندارند.
اما سرانجام، کودک شما هوشمند می شود. دکتر براون می گوید: “هنگامی که مغز کودک بالغ می شود، می فهمد اشیاء ای که حتی اگر او دیگر نتواند آن ها را ببیند، از بین نمی روند. برای مادر و پدر نیز چنین است. نوزادان در حدود 8 یا 9 ماهگی درک این پدیده که پایداری اشیاء نام دارد را شروع می کنند.
حتما تا به حال متوجه شده اید که وقتی شما در اتاق نیستید، کودکتان برای گرمی، راحتی و انس شما دلتنگ می شود. او همچنین نگران این خواهد بود که وقتی که شما آنجا نیستید چه اتفاقی خواهد افتاد. این احساسات باعث ایجاد دو ترس کاملاً طبیعی می شود: ترس از غریبه ها و ترس جدا شدن از شما.
اولین راه برخورد با اضطراب غریبه
دکتر لیزا ام. آستا، استاد کلینیک کودکان در دانشگاه کالیفرنیا در سانفرانسیسکو، می گوید: برای دوستان و خانواده طبیعی است که کودک را در آغوش گرفته و او را به کانون توجه تبدیل کنند، اما این می تواند برای او سخت باشد. اضطراب غریبه چیزی نیست که نگران آن باشید، بلکه می تواند نشانه دلبستگی سالم به یک مراقب اصلی باشد که برای رشد عاطفی ضروری است.
برای آرام کردن ترس کودک و به حداقل رساندن واکنش های بد، به آرامی او را با افراد جدید معرفی کنید. اگر او به نزدیک شدن دوستانه ی یک غریبه اعتراض نشان داد، مودبانه توضیح دهید که برای صمیمی شدن به زمان نیاز دارد. بگذارید فرد غریبه در حالیکه کودکتان در امنیت دامان و آغوش شما جای دارد با او صحبت کند. او از صدای شما و رفتار شادتان یاد می گیرد که این فرد جدید مورد اطمینان است.
اگر این فرایند زمان بر بود، صبور باشید. مانند بزرگسالان، شیرخواران نیز دارای خلق و خو و سطح جامعه پذیری خاص خود هستند. به او اجازه دهید با شیوه خودش دوست شود و اگر نمی خواهد هرگز او را مجبور نکنید که پیش کسی برود.
کمک کنید کودکتان با مراقبان جدید احساس راحتی کند
از پرستار یا مراقب جدید کودک بخواهید حداقل 30 دقیقه قبل از رفتن شما برسد تا کودکتان بتواند با او راحت شود. جنت نلسون، دکترای روانشناسی كودك در مونتكلر نیوجرسی می گوید: “این ارزش پول بیشتر را نیز دارد.” اگر به محل کار خود برگشته اید، از مراقب بچه بخواهید چند هفته زودتر بیاید. به این ترتیب، شما می توانید کودک خود را در مدت زمان های کوتاهی ترک کنید و به آرامی برای روزی که کارتان شروع می شود آماده شوید. اطمینان حاصل کنید که پرستار شما اسباب بازی های مورد علاقه کودک، تنقلات و سرگرمی های او وهمچنین بهترین روش های تسکین کودک را می داند.
از خانه دزدکی خارج نشوید. دکتر نلسون می گوید: “اگر کودک شما رویش را برگرداند و شما آن جا نباشید، احساس می کند نمی تواند به شما اعتماد کند و این فقط اضطراب او را افزایش می دهد.” اگر به شدت می خواهید که از یک خداحافظی سخت و گریان دوری کنید، تغییر منظره ممکن است مفید باشد: بگذارید مراقب و کودک با شما خانه را ترک کنند، سپس هنگام رسیدن به سر نبش خیابان یا کوچه با او خداحافظی کنید.